روز پنجم محرم - السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین

روز پنجم محرم مزین به نام یتیم امام مجتبی (علیه السلام)،عبدالله ابن الحسن (علیه السلام)

روز عاشورا، وقتی یاران امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند و لشگر دشمن از هر سو، امام را محاصره کرد،
عبدالله بن حسن بن علی علیهما السلامکه کودکی 11 ساله بیش نبود، از خیمه‌ی زنان بیرون آمد و به سوی عموی خود،
امام حسین علیه السلام، رفت.زینب سلام الله علیها که نگرانش بود،خود را به او رساند تا از رفتنش جلوگیری کند.
اما عبدالله سرسختی نشان داد و گفت:« به خدا از عمویم جدا نخواهم شد.»
آن‌گاه خود را به عموی خود رساند و به ابجر بن کعب که شمشیرش را بلند کرده بود تا بر حسین علیه السلام فرود آورد، گفت:
« ای پسر زن ناپاک، عمویم را می کشی؟» و دست خویش را سپر کرد. شمشیر، دست او را قطع کرد و بر زمین انداخت.
عبدالله فریاد زد:« عموجان!»
حسین علیه السلام، او را در آغوش گرفت و به سینه چسباند و فرمود:
« فرزند برادرم! بر این مصیبتی که به تو رسیده است شکیبا باش و آن را نیک بشمار. خداوند تو را به پدران شایسته ات ملحق می‌کند.»
در این هنگام، حرمله تیری به سوی آن کودک انداخت و او را در آغوش عموی خویش به شهادت رساند.

تاریخ : سه شنبه 91/8/30 | 2:25 عصر | نویسنده : ehsan | نظرات ()

.: Weblog Themes By BlackSkin :.